Jaarlijkse koolmonoxide-uitstoot gemeten van 21 grootste Europese staalfabrieken

Satellieten zijn bij uitstek geschikt om emissiebronnen over de hele wereld te meten, met steeds hetzelfde instrument en op een transparante manier. Daarmee creëren ze een gelijk speelveld voor bedrijven die zich moeten houden aan emissieregels. Zo zullen toekomstige Europese ruimtemissies zoals CO2M en TANGO het belangrijkste broeikasgas—CO₂— gaan meten om naleving van het klimaatverdrag van Parijs te verifiëren.

Het Nederlandse TROPOMI-instrument op ESA’s Sentinel-5p satelliet meet dagelijks de uitstoot van CO, een belangrijke luchtverontreinigende stof. Bedrijven in de EU met een hoge CO-uitstoot moeten die jaarlijks rapporteren. Staalfabrieken zijn daar als grootste industriële CO-uitstoters een goed voorbeeld van. Maar bedrijven gebruiken daar verschillende methodes voor, en niet altijd op basis van directe metingen.

Een Nederlands onderzoeksteam, onder wie eerste auteur Gijs Leguijt (SRON/TNO), heeft nu aangetoond dat ze de CO-uitstoot van fabrieken op een consistente manier kunnen bepalen met satellietmetingen. Ze hebben met TROPOMI de CO-uitstoot over heel 2019 bepaald van de eenentwintig grootste Europese staalfabrieken. Die zijn samen verantwoordelijk voor 77% van de Europese en 7% van de wereldwijde staalproductie. Voor het merendeel van de bestudeerde staalfabrieken in Europa bevestigen de satellietmetingen de gerapporteerde waardes.

‘Tot nog toe waren overheden afhankelijk van bedrijven die zelf hun eigen uitstoot rapporteren,’ zegt Leguijt. ‘Metingen vanuit de ruimte geven overheden nieuw gereedschap om de uitstoot van individuele bedrijven te bepalen.’

Gijs Leguijt, Joannes D. Maasakkers, Hugo A. C. Denier van der Gon, Arjo J. Segers, Tobias Borsdorff, Ivar R. van der Velde, and Ilse Aben, ‘Comparing space-based to reported carbon monoxide emission estimates for Europe’s iron and steel plants’, Atmospheric chemistry and physics